De Katholieke Kerk en de Oosters-Orthodoxe Kerken vieren het liturgische feest van Sint-Marcus op 25 april .
We kennen Sint-Marcus als de metgezel van de apostel Paulus en een van de zeventig leerlingen. Hij wordt beschouwd als de stichter van de Kerk in Alexandrië en als de auteur van het Marcus-evangelie.
Hij wordt ook wel Marcus de Evangelist genoemd in 2 Timotheüs 4,11, de neef van Barnabas (Colossenzen 4,10) en Johannes Marcus. Over Marcus’ leven is weinig bekend. In de traditie wordt hij wel vereenzelvigd met de man die water bracht naar het huis waar het Laatste Avondmaal plaatsvond, op grond van het feit dat deze geschiedenis van het brengen van water, alleen bij Marcus (14,13) wordt genoemd. Ook wordt verondersteld dat Marcus zijn evangelie heeft gebaseerd op verhalen die hij van Petrus zelf gehoord zou hebben.
Volgens de kerkvaders Hieronymus en Eusebius van Caesarea is Marcus de stichter van de christelijke gemeente in Alexandrië. Op grond hiervan beschouwen de Kopten (Egyptische christenen) Marcus als hun eerste paus. Ook beschrijven de beide kerkvaders de marteldood van Marcus.
Hij zou in 68 na Chr. in Alexandrië zijn vermoord door heidenen.
De relieken van Marcus werden in 828 door twee Venetiaanse kooplieden vanuit Alexandrië overgebracht naar Venetië. Daar worden ze sinds 1071 bewaard in de Basilica di San Marco. Sindsdien is Marcus de schutspatroon van Venetië. In 1968 werd, bij het negentienhonderdjarig bestaan van de Koptische (Egyptisch katholieke) Kerk een deel van de relieken teruggegeven aan de Kopten.
In de iconografie wordt Marcus meestal afgebeeld met het attribuut de leeuw. De leeuw symboliseert het Marcus-evangelie. Deze leeuw siert ook het wapen van de stad Venetië en de wapens van de pausen die voor hun verkiezing tot patriarch van Venetië waren: paus Pius X, paus Johannes XXIII en paus Johannes Paulus I. Deze leeuw houdt meestal een schild vast waarop te lezen staat: PAX TIBI MARCE EVANGELISTA MEUS (‘Vrede zij U, Marcus, mijn Evangelist’). Het Marcus-evangelie begint met de verkondiging van Johannes de Doper in de woestijn bij de wilde dieren, vandaar de leeuw.
De Katholieke Kerk en de Oosters-Orthodoxe Kerken vieren het liturgische feest van Sint-Marcus op 25 april .
We kennen Sint-Marcus als de metgezel van de apostel Paulus en een van de zeventig leerlingen. Hij wordt beschouwd als de stichter van de Kerk in Alexandrië en als de auteur van het Marcus-evangelie.
Hij wordt ook wel Marcus de Evangelist genoemd in 2 Timotheüs 4,11, de neef van Barnabas (Colossenzen 4,10) en Johannes Marcus. Over Marcus’ leven is weinig bekend. In de traditie wordt hij wel vereenzelvigd met de man die water bracht naar het huis waar het Laatste Avondmaal plaatsvond, op grond van het feit dat deze geschiedenis van het brengen van water, alleen bij Marcus (14,13) wordt genoemd. Ook wordt verondersteld dat Marcus zijn evangelie heeft gebaseerd op verhalen die hij van Petrus zelf gehoord zou hebben.
Volgens de kerkvaders Hieronymus en Eusebius van Caesarea is Marcus de stichter van de christelijke gemeente in Alexandrië. Op grond hiervan beschouwen de Kopten (Egyptische christenen) Marcus als hun eerste paus. Ook beschrijven de beide kerkvaders de marteldood van Marcus.
Hij zou in 68 na Chr. in Alexandrië zijn vermoord door heidenen.
De relieken van Marcus werden in 828 door twee Venetiaanse kooplieden vanuit Alexandrië overgebracht naar Venetië. Daar worden ze sinds 1071 bewaard in de Basilica di San Marco. Sindsdien is Marcus de schutspatroon van Venetië. In 1968 werd, bij het negentienhonderdjarig bestaan van de Koptische (Egyptisch katholieke) Kerk een deel van de relieken teruggegeven aan de Kopten.
In de iconografie wordt Marcus meestal afgebeeld met het attribuut de leeuw. De leeuw symboliseert het Marcus-evangelie. Deze leeuw siert ook het wapen van de stad Venetië en de wapens van de pausen die voor hun verkiezing tot patriarch van Venetië waren: paus Pius X, paus Johannes XXIII en paus Johannes Paulus I. Deze leeuw houdt meestal een schild vast waarop te lezen staat: PAX TIBI MARCE EVANGELISTA MEUS (‘Vrede zij U, Marcus, mijn Evangelist’). Het Marcus-evangelie begint met de verkondiging van Johannes de Doper in de woestijn bij de wilde dieren, vandaar de leeuw.