Vieringen

Iedere zaterdag van 13:30 uur tot 16:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Veendam, zaterdag 2 november na de viering

Allerzielen; verbonden met onze overledenen
“Het went nooit”. Woorden die we regelmatig horen als we met mensen spreken die een dierbare verloren zijn aan de dood. Nog maar kort of al vele jaren geleden: het went maar niet. En logisch is dat. Het beeld van een mens die een goed leven leeft en daarmee een ouderdom, rijk in jaren bereikt, hebben velen van ons voor ogen. Ook het beeld met je partner oud worden, kinderen en kleinkinderen zien opgroeien horen bij het verwachtingspatroon van ons leven. De dood is dan een wrede verstoorder. Verzachtend mag zijn wanneer wel een veelheid aan levensjaren bereikt wordt of wanneer het leven dermate pijn doet dat de dood een zegen was. Een kaarsje, een gedachte, een woord brengt je weer even bij de overledene. Maar het blijft dubbel: een dankbare herinnering mengt zich met verdrietig gemis. En toch gaat het leven door. Dit zegt men niet alleen, het is ook zo. Alles gaat weer verder, al ziet het door het wegvallen van mensen er wel anders uit. Maar het leven gaat op een andere wijze door. Als christenen gelovigen wij dat wij mogen uitzien naar een geborgen leven bij God. Niet alleen tijdens onze aardse leven, maar ook als dat leven ten einde is. Daarin zit ook het onderscheid tussen geloven en niet-geloven, tussen christen en humanist. Hierin schuilt ook de band die wij mogen voelen met onze dierbare overledenen. Ook al zijn ze er niet meer, ze zijn er nog wel. Hoe cryptisch dit ook klinkt, daarin zit wel de kern. En dat vieren wij rond Allerheiligen en Allerzielen. Onze verbondenheid met de mensen die ons voorgingen, heilig verklaard of niet. Voorbeelden voor ons, dierbaren van ons. De dagen mogen ons hoop en troost geven. Die hebben we hard nodig om met die dubbelzinnigheid in ons leven om te gaan. Dat verwachtingen niet uitkomen geeft veel teleurstelling. Omschakelen naar een nieuwe situatie is niet altijd gemakkelijk. Het dagelijks ervaren van een lege plek is steeds pijnlijk herinnerd worden aan hoe het nog had kunnen zijn. Dan is het belangrijk te weten dat God je draagt. Dat hij weet heeft van je verdriet, van het gemis. Ook al steekt het leven zo in elkaar, ook in de donkere momenten is Hij nabij. Dat we in die zin nooit alleen zijn klinkt ook onwennig. Hij, God, is er altijd bij. We zeggen of zingen het zo vaak. Een mysterie, haast niet te geloven. Maar in zijn aanwezigheid zit wel de kracht van leven, van uitstijgen boven datgene wat dood maakt.

Allerheiligen en Allerzielen; hoe zit dat ook al weer?

Het hoogfeest van Allerheiligen op 1 november viert de gedachtenis van alle heiligen en martelaren. Sinds de 9e eeuw kennen we dit feest. Alle heiligen worden herdacht, ook zij die niet officieel heilig verklaard zijn, maar tot voorbeeld werden door hun manier van leven. Zij zeggen ons op dit feest: niet het graf is het einde, maar het eeuwige leven, de gemeenschap met de levende God.

Op 2 november, Allerzielen, staan we stil bij alle overledenen. De dood van onze dierbaren en ook van degenen aan wie niemand meer denkt. Deze dag staat ook in het teken van de voorgaande dag. Allerheiligen, want we vieren op Allerzielen tegelijkertijd de opstanding van de doden en de overwinning van het leven op de dood. Op veel plaatsen is er dan extra aandacht voor de overledenen van het afgelopen jaar. Bloemen, kruisjes, kaarsen en een bezoek aan het kerkhof hebben in de loop der jaren een plek gekregen bij het vieren van deze gedachtenis.

Hoogezand-Sappemeer, zaterdag 3 november na de viering

Allerzielen; verbonden met onze overledenen
“Het went nooit”. Woorden die we regelmatig horen als we met mensen spreken die een dierbare verloren zijn aan de dood. Nog maar kort of al vele jaren geleden: het went maar niet. En logisch is dat. Het beeld van een mens die een goed leven leeft en daarmee een ouderdom, rijk in jaren bereikt, hebben velen van ons voor ogen. Ook het beeld met je partner oud worden, kinderen en kleinkinderen zien opgroeien horen bij het verwachtingspatroon van ons leven. De dood is dan een wrede verstoorder. Verzachtend mag zijn wanneer wel een veelheid aan levensjaren bereikt wordt of wanneer het leven dermate pijn doet dat de dood een zegen was. Een kaarsje, een gedachte, een woord brengt je weer even bij de overledene. Maar het blijft dubbel: een dankbare herinnering mengt zich met verdrietig gemis. En toch gaat het leven door. Dit zegt men niet alleen, het is ook zo. Alles gaat weer verder, al ziet het door het wegvallen van mensen er wel anders uit. Maar het leven gaat op een andere wijze door. Als christenen gelovigen wij dat wij mogen uitzien naar een geborgen leven bij God. Niet alleen tijdens onze aardse leven, maar ook als dat leven ten einde is. Daarin zit ook het onderscheid tussen geloven en niet-geloven, tussen christen en humanist. Hierin schuilt ook de band die wij mogen voelen met onze dierbare overledenen. Ook al zijn ze er niet meer, ze zijn er nog wel. Hoe cryptisch dit ook klinkt, daarin zit wel de kern. En dat vieren wij rond Allerheiligen en Allerzielen. Onze verbondenheid met de mensen die ons voorgingen, heilig verklaard of niet. Voorbeelden voor ons, dierbaren van ons. De dagen mogen ons hoop en troost geven. Die hebben we hard nodig om met die dubbelzinnigheid in ons leven om te gaan. Dat verwachtingen niet uitkomen geeft veel teleurstelling. Omschakelen naar een nieuwe situatie is niet altijd gemakkelijk. Het dagelijks ervaren van een lege plek is steeds pijnlijk herinnerd worden aan hoe het nog had kunnen zijn. Dan is het belangrijk te weten dat God je draagt. Dat hij weet heeft van je verdriet, van het gemis. Ook al steekt het leven zo in elkaar, ook in de donkere momenten is Hij nabij. Dat we in die zin nooit alleen zijn klinkt ook onwennig. Hij, God, is er altijd bij. We zeggen of zingen het zo vaak. Een mysterie, haast niet te geloven. Maar in zijn aanwezigheid zit wel de kracht van leven, van uitstijgen boven datgene wat dood maakt.

Allerheiligen en Allerzielen; hoe zit dat ook al weer?

Het hoogfeest van Allerheiligen op 1 november viert de gedachtenis van alle heiligen en martelaren. Sinds de 9e eeuw kennen we dit feest. Alle heiligen worden herdacht, ook zij die niet officieel heilig verklaard zijn, maar tot voorbeeld werden door hun manier van leven. Zij zeggen ons op dit feest: niet het graf is het einde, maar het eeuwige leven, de gemeenschap met de levende God.

Op 2 november, Allerzielen, staan we stil bij alle overledenen. De dood van onze dierbaren en ook van degenen aan wie niemand meer denkt. Deze dag staat ook in het teken van de voorgaande dag. Allerheiligen, want we vieren op Allerzielen tegelijkertijd de opstanding van de doden en de overwinning van het leven op de dood. Op veel plaatsen is er dan extra aandacht voor de overledenen van het afgelopen jaar. Bloemen, kruisjes, kaarsen en een bezoek aan het kerkhof hebben in de loop der jaren een plek gekregen bij het vieren van deze gedachtenis.

Iedere woensdag van 9:30 uur tot 12:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere zaterdag van 13:30 uur tot 16:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere woensdag van 9:30 uur tot 12:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere zaterdag van 13:30 uur tot 16:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere woensdag van 9:30 uur tot 12:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere zaterdag van 13:30 uur tot 16:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere woensdag van 9:30 uur tot 12:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere zaterdag van 13:30 uur tot 16:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere woensdag van 9:30 uur tot 12:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere zaterdag van 13:30 uur tot 16:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Iedere woensdag van 9:30 uur tot 12:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Kerstmarkt rondom de kerk in Winschoten, 10.00 t/m 16.00 uur

Iedere zaterdag van 13:30 uur tot 16:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Volkskerstzang in de kerk van Oude Pekela, aanvang 19.00 uur

Thema van de avond is: Ik zie je

Medewerking hieraan verlenen:
Groninger christelijk Mannenkoor Albatros
christelijk Muziekorkest Excelsior

Iedere woensdag van 9:30 uur tot 12:00 uur

U kunt de kerk bekijken, tot rust komen, een kaarsje opsteken bij Maria of een praatje maken met één van de vrijwilligers. De kerk is toegankelijk voor rolstoelen. U bent van harte welkom.

Op vrijdag 20 december staat de kerk in Winschoten weer volop in het licht.
Vanaf 16:00 uur tot 21:30 brengt een spoor van lichtjes de bezoekers van de Langestraat via het kerkplein naar de kerk.
De kerk wordt enkel verlicht met duizenden kaarsjes. U bent van harte welkom om de kerk te bezoeken in afwachting van het wonder van Kerstmis.

In de pastorie kunt u genieten van een kopje koffie of warme chocolademelk met een heerlijke lekkernij.