Leren van het verleden: licht en liefde
Het zal een andere meimaand zijn dan anders: het land staat in het teken van 80 jaar bevrijding en van gedenken dat 85 jaar geleden de oorlog begon. De impact van de jaren 40-45 is niet altijd voelbaar – zeker voor wie de oorlog bewust meemaakt. Leven in een land waar mensen onschuldig worden omgebracht, is afschuwelijk, en voor allen van ‘na-de-oorlog’ onvoorstelbaar.
Wie hier in ons land kwam vanwege oorlogsgeweld, weten ervan mee te praten. En ja, sinds begin dit jaar valt het woord ‘oorlog’ vaker dan voorheen – het heeft alles te maken met de huidige brandhaarden in de wereld.
De vraag is of wij alleen híérdoor gealarmeerd worden of dat er al veel langer een alarmbelletje gaat maar wij die niet gehoord worden? 
Immers – leren van het verleden is niet ons overtuigend punt. Iedereen van ons weet dat je ergens in kunt stappen waarvan je achteraf denkt: waarom zag ik dat niet? Waarom akte ik dat? Waarom ben ik gegaan op wat ik al weet? Waarom heb ik niet voldoende vertrouwd op God?
De kunst is, zo lezen we deze maand in opstandings- en verschijningsverhalen van Jezus na Pasen, om de tijd te nemen om de verrijzenis van Jezus tot ons door te laten dringen. Van Jezus’ lijden en sterven leren we dat goedheid en liefde niet altijd beloond worden – maar dat liefde wel altijd overwint.
God is liefde. God is dus altijd groter is dan menselijk en liefde is altijd sterker dan de dood.
Elke mens is sterker dan welke vorm van oorlog ook, zal diep in ons brandt een vlammetje, het vuur van liefde, dat lichtje van hoepel-dat-het-morgen-beter-is. Dat licht brandt deze meimaand extra – overal vredesvuren, overal kaarsen ter oplossingen van de slachtoffers van de oorlog, veel kaarsen bij Maria ter gelegenheid van de meimaand. Licht blijft een teken van hoop dat God erbij is – dat Hij zich ontfermt over wie we verloren – maar ook dat Hij ons helpt om – vanuit het verleden – niet te vergeten dat oorlog zinloos is, tijd- en geldverspilling, onnodig verdriet. Dat de vrede terugkeert op aarde, daar hebben we geboden voor – rond de Eerste Communie, voor de toekomst van kinderen, in Maria-bedevaartsoord Heede, elke zondag opnieuw. Dat het licht van de nieuwe Paaskaars ons alarmeert op Gods liefde en op de hoop dat niet oorlog en onrust maar Gods liefde ons leidt en ons roest, hoop en kracht mag geven. Wij hebben het hard nodig!
Pastoor Nellie Hamersma-Sluis