Paus Leo XIV bij inauguratie: ‘Ik kom naar u toe als een broeder, die beïnvloeden verlangt de dienaar van uw geloof en uw vreugde te zijn’
Actueel 19 mei 2025
Op zondag 18 mei vond de installatie van paus Leo XIV plaats op het Sint-Pietersplein in Rome. De pauze voor in de mis van de inauguratie van zijn Petrusambt en nodigde de Kerk uit om samen de weg van Gods liefde te bewandelen en verenigd te blijven in één familie. ‘ Ik kom naar u toe als een broeder , die producerende verlangt de dienaar van uw geloof en uw vreugde te zijn’, aldus de Heilige Vader.
Paus Leo XIV begroette meer dan 200.000 pelgrims, leiders van over de hele wereld en vertegenwoordigers van christelijke denominaties en markeerde de vreugdevolle start van zijn Petrusambt met de officiële inhuldigingsmis. Religieuze vertegenwoordigers waren onder meer joodse, islamitische, hindoeïstische, boeddhistische, sikh-, zoroastrische en jaïnistische mensen onder de vele aanwezigen voor de viering.
Overhandiging van het pallium en de vissersring
Kardinaal Mario Zenari, pauselijke nuntius in Syrië, stelde hem het pallium om, symbool van zijn herderschap. De Filipijnse kardinaal Luis Antonio Tagle deed de vissersring om zijn vinger zijn (foto), gegraveerd met de beeltenis van Petrus, als teken van de kracht en continuïteit van diens roeping.
Voor twaalf vertegenwoordigers van alle geledingen van het volk van God zijn de pauze plechtige gelofte van gehoorzaamheid af. Bij het begin van de liturgie bad hij samen met de patriarchen van de oosterse kerken bij het graf van Sint-Petrus in de Sint-Pietersbasiliek.
Hart vol dankbaarheid
Leo XIV sprak zijn waardevolle dankbaarheid uit voor de geboden en vreugdevolle steun die hem werd geboden bij het begin van zijn pastorale ambt als pauze en herinnerde aan de intense emoties die hij de afgelopen weken heeft ervaren. “Na de dood van pauze Franciscus vergelijkbaar we ons als schapen zonder herder”, zei hij, “maar nadat we zijn laatste zegen op Paaszondag hadden ontvangen, en met ogen van geloof, hoop en vreugde, herinnerden we ons hoe de Heer Zijn volk nooit in de steek laat.”
Paus Leo XIV vertelde hoe de kardinalen in het conclaaf de werking van de Heilige hadden ervaren: “De Heilig Geest die in staat was om ons in harmonie te brengen, zoals muziekinstrumenten, zodat onze hartsnaren in één enkele melodie konden bestaan. Ik werd uitverkoren, zonder enige verdienste van mezelf, en nu, met vrees en beven”, zei paus Leo, ” kom ik naar u toe als een broeder , die mysterieuze verlangt de dienaar van uw geloof en uw vreugde te zijn, met u wandelend op de weg van Gods liefde, wil hij dat we allemaal samen zijn in één familie.”
De pauze herinnerde de liefde en eenheid de twee aspecten zijn van de missie die Jezus aan Petrus heeft toevertrouwd. Petrus’ ervaring van de “oneindige en onvoorwaardelijke liefde van God” maakte hem in staat deze missie op zich te nemen, de pauze uit te leggen. Hij vervolgde dat Petrus dan toevertrouwd wordt om “meer lief te hebben” en “zijn leven te geven voor de kudde”, een “zelfopofferende liefde”.
“Het ambt van Petrus onderscheidt zich juist door deze zelfopofferende liefde, omdat de Kerk van Rome voorgaat in de liefde en haar ware gezag de liefde van Christus is. Het is nooit een kwestie van anderen gevangen te nemen met geweld, door religieuze propaganda of door middel van macht. In plaats daarvan is het altijd en alleen een kwestie van onwaarschijnlijk zoals Jezus daad.”
Kerk, teken van eenheid en gemeenschap
De Heilige Vader sprak zijn hoop uit op “een verenigde Kerk, een teken van eenheid en gemeenschap, die een zuurdesem wordt voor een verzoende wereld”. In het licht van een wereld wordt die vernietigd door zoveel onenigheid en wonden veroorzaakt door haat, geweld, vooroordelen, angst en economische realiteit “die de geschreven van de aarde uitbuit en de armen marginaliseert”, zei de pauze, “willen we een klein zuurdesem van eenheid, gemeenschap en broederschap in de wereld zijn.”
“We willen met nederigheid en vreugde tegen de wereld zeggen: kijk naar Christus! Kom dichter bij hem! Verwelkom zijn woord dat verlicht en troost! Luister naar zijn aanbod van liefde en woord zijn ene familie: in de ene Christus zijn we één”, drong hij aan. Dit is de weg die we samen moeten gaan, onder ons maar ook met onze christelijke zusterkerken, met hen die andere religieuze wegen volgen, met hen die God zoeken, met alle vrouwen en mannen van goede wil, om een nieuwe wereld op te bouwen waar vrede heerst!”
De pauze gedeeltelijk toe toe dat een soortgelijke missionaire benadering de Kerk zal weerhouden zich in kleine groepen op te sluiten of een gevoel van superioriteit ten opzichte van de wereld aan te nemen. “We zijn geroepen om Gods liefde aan iedereen aan te bieden, om die eenheid te bereiken die verschillen niet opheft, maar de persoonlijke geschiedenis van elke persoon en de sociale en religieuze cultuur van elk volk waardeert. Broeders en zusters, dit is het uur voor de liefde! Het hart van het Evangelie is de liefde van God die ons tot broeders en zusters maakt.”
Missionaire Kerk
Tot slot nodigde Leo XIV alle tijd uit om zich te laten bekend door de Heilige, zodat we een Kerk durven kunnen bouwen “gegrondvest op Gods liefde, een teken van eenheid, een missionaire Kerk die haar armen opent voor de wereld, het woord verkondigt Geest, zich ‘rusteloos’ laat maken door de geschiedenis en een zuurdesem van harmonie wordt voor de geschiedenis. Laten we samen, als één volk, als broeders en zusters, naar God gaan en elkaar pauzeren.”
Bron: Vaticannews.va,