Beste jongens en meisjes, beste allemaal,
Het kan jullie niet ontgaan zijn dat er deze week een nieuwe herder gekozen is voor alle 1,4 miljard katholieke mensen van de hele wereld. Ja, we noemen hem PAUS, dat betekent ‘vader’ maar natuurlijk zijn wij niet echt zijn kinderen, hij is – zoals Jezus het noemt in het evangelie – hij is als een HERDER… iemand die heel goed kijkt en luistert naar de mensen, zoals een herder doet naar de schapen die bij hem horen. Een herder. En vandaag past dat beeld wel heel goed bij het feest wat we vieren – n.l. dat jullie bij de hele grote familie van Jezus gaan horen. Als je familie bent, dan kun je ook met elkaar eten, met elkaar aan tafel gaan. Dan is er altijd iemand die oplet of je genoeg krijgt, of je lekker zit, of het goed met je gaat. Jezus zelf is de goede Herder – als je in Hem gelooft, zal Hij er alles aan doen, om te zorgen dat je bij de familie kan blijven. En Jezus zegt daarmee wat de profeten al eerder zeiden: Wees gelukkig met elkaar, blijf met elkaar één groot volk en doe goede dingen. Zorg dat er vrede is in je huis, in je omgeving, dan kun je hopen op een prachtige toekomst.
Beste jongens en meisjes, beste ouders, beste parochianen,
God als herder is een oud en bijbels beeld. Misschien denkt u: klopt zo’n oud beeld nog wel bij ons en bij onze kinderen? Willen we kuddedieren zijn? Maar als we zien hoeveel mensen deze dagen in Rome samenkwamen, begrijpen we dat we familie zijn. Gelovigen hebben iets aan elkaar. Daarom is het wel hét beeld en hét houvast dat we in onze tijd het hardst nodig hebben: Het geeft zoveel rust te weten en te geloven dat er een God is die dichtbij is, die ons beschermt en die laat weten wat goed voor ons is. Natuurlijk snappen we, door al ons reizen, dat het herdersleven niet alleen maar romantisch is: het leven kan ook hard zijn met veel gevaren, niet alleen maar een ‘grote groene vlakte met weldadige rust’. Daarom: Hoe belangrijk als dingen die niet gaan zoals je wilt: dat je dan de hoop houdt dat er toch Iemand, die je niet ziet, voor je opkomt, naar je omkijkt, die bij ons blijft en ons de hoop geeft dat het goed kan komen en dat je ermee kunt leven. Zo hopen we voor deze prachtige kinderen op een heel mooi leven met houvast en vertrouwen.
2025 is een heilig jaar, een jubeljaar – hét jaar voor jullie van je eerste Heilige Communie, waarin je deel gaat uitmaken van de Kerk van Jezus, de familie van Jezus, waarvan de nieuwe Paus het hoofd is, de belangrijkste, niet alleen als baas, vooral als herder, als voorbeeld. En we hebben herders nodig, meer dan ooit, Dus…bedenk dat je nog altijd pastor of pastoor kunt worden – en geloof me: er is nog nooit een pastoor dood naast een lege broodtrommel gevonden – je kunt er ook je brood mee verdienen en heel gelukkig mee worden.
Straks, als je voor het eerst het Heilig Brood, het lichaam van Christus, ontvangt, kun je super blij zijn dat je in deze kerkfamilie een heel eigen plekje inneemt. Eén van jullie zei het laatst zo mooi: Ik denk dat ik ALTIJD KATHOLIEK BLIJF… Dat is een aanrader, want dan heb je altijd de hoop in je rugtas dat God jou nooit vergeet.
Gaan jullie dan Hem ook nooit vergeten?
Je kunt Hem elke week ontvangen in één van onze kerken – Hij is er voor jou!
Een mooier cadeau kun je je kind, kunnen we elkaar niet geven. We ontvangen Jezus in het Heilig Brood, in de H. Communie, in ons hart, in ons leven. Cadeau. Amen.