Inleiding PINKSTEREN 8 JUNI 2025
We schrijven Pinksteren – Pinksteren van het jaar 2025. Welkom u allen – Het was deze week ‘hét’ woord dat steeds langskwam: missionair, demissionair… het is een oud gebruik om op Pinksteren te denken aan allen die als missionarissen, paters, broeders, zusters, indertijd naar de armere gebieden van de wereld verdwenen om te helpen en het evangelie te verkondigen.
Ontelbare Nederlandse missionarissen deden dat, zoals nu nog steeds ontzettend veel duurzame ontwikkelingswerkers, die helpen, ook in oorlogsgebieden.
Maar Pinksteren blaast ons niet alleen naar andere streken: de Geest van God, die de vrienden van Jezus bezielde, wacht nog steeds, wil ook ons ier vanmorgen frisse lucht inblazen, ons ‘missionair’ laten zijn op onze eigen vierkante meters waar ons leven zich afspeelt.
Als Paus Franciscus sprak over de ‘missionaire’ kerk, waardoor hij: voel je gezonden om iets wat moed en liefde over te brengen naar je naaste – probeer in een goede geest te leven en opgenomen te laten zien wat je geloof voor je betekent.
Wees mens van God – en wat je zelf aan liefde en warmte uitdraagt, krijg je ook weer terug. Gods geest, de windvlaag van warmte en liefde, slaat niemand over.
Als straks de Paaskaars dooft, rekenen we erop dat het vuur van Gods liefde op ons overgeslagen is: het licht van Pasen kan uit, wij dragen zelf het licht verder.
Ik hoop dat je hier vanmorgen wat inspiratie en geestkracht opdoet voor het leven van alledag. Ik wens u een mooie viering toe.
Pastoor Nellie Hamersma
OVERWEGING PINKSTEREN 7-8 JUNI 2025
Handel 2, 1-11; Romeinen 8, 8-17; Johannes 14, 15-16.23b-26
Het was een prachtig gezicht, de meer dan 5000 Nederlanders die de Alpe ‘HuZes’ beklommen deze week in Frankrijk om geld te verwachten voor kankeronderzoek: ruim 19 miljoen opgebracht.
Een bijzonder beeld van mensen met de fiets of lopen, met allemaal een herinnering aan of een doel om voor te gáán… mensen met lange adem omdat ze luisteren voor wie ze het deed.
Elke 1 e donderdag van juni, sinds 2006, toen de eerste 66 deelnemers van 21 bochten doorworstelden, is dit evenement gegroeid en biedt mensen de kans om te zien hoeveel ‘lange adem’ ze hebben om iets belangrijks te bereiken. Indrukwekkend was hoe ze het deden, ontmoedigend waar ze het deden.
Bijzonder is dat niemand een soort accu bij zich had om zichzelf op te laden, maar op eigen ‘kracht’ – wilskracht – waarschijnlijk ze zichzelf naar boven.
Lange adem. Dat is wel een dingetje. Alle strijd die we deze week langs zagen komen in ons parlement was vooral het verwijt van gebrek-aan-lange-adem.
Maar… hoe kom je bereiken? Je kunt wel verwijten, maar … hoe kom je aan moed, vertrouwen, geestkracht, aan adem genoeg om verder te komen?
Toen Freek van Freek en Suzan onlangs de dramatische diagnose ‘longkanker’ kregen te horen, zijn we allemaal opgeschrikt – zo belangrijk is dus ádem… volhouden – zorgen dat je aan de lucht, aan energie komt om te blijven leven – en dan fysiek én mentaal natuurlijk.
Wij schrijven Pinksteren, Pinksteren van het jaar 2025.
Pinksteren, het feest van de Geest – het eerste Pinksterfeest waar het boek Handelingen van de Apostelen over verhaalt, de bijeenkomst van de leerlingen die alle adem kwijt waren omdat hun vriend en voorbeeld Jezus na 40 dagen terug naar de hemel was en ze het zelf verplicht doen. Hoe verder?
Hoe volhouden? Hoe krijg je je interne accu zo opgeladen dat je verder kunt?
Het waaien van de Geest, de wind die Jezus’ volgelingen in beweging bracht, het dat ze in hun hart vergelijkbaar vuur branden, dat gaf hen bijna vleugels…
Die complete dat ze konden opstaan en verdergaan – de ramen en de deuren open – en zelfs met het hart op de tong, sprekend in de taal die ‘t beste pasta. Als het gaat om liefde, om enthousiasme, om lange adem, spreek je bijna automatisch dezelfde taal, geen woordenboek van ‘google translate’ nodig.
Hun interne geloofsaccu gaf het hen in. Zo konden ze verder, zo konden ze volhouden wat ze belangrijk vonden.
Iedereen van ons weet wel dat je over ‘volhouden’ gemakkelijk kunt praten maar dat de praktijk weerbarstig is.
Voor je het weet is de stroom uitgevallen en moet je op eigen kracht verder. Zeg eens eerlijk: Hoe houd je vol als je huis of je bedrijf gebombardeerd is, je soort wordt misbruikt, je plots alleen staat, of als je de diagnose ‘nog kort te leven’ krijgt? Makkelijk praten… Volhouden? Hoe dan?
Jezus, in het evangelie, nog voor zijn hemelvaart, spreekt eigenlijk alleen maar over ‘liefde’. Liefde als voorwaarde voor alles- die geest van liefde, die Heilige Geest, die geeft de mens adem, vuur, warmte, energie, die brengt de mens in beweging – méér als wat dan ook. Is een accu op zich.
Adem heeft dus met langer te maken, liefde heeft met het hart te maken.
Afgelopen februari kreeg één van mijn zwagers, na kritieke weken aan de hart-longmachine, een steunhart: een steunhart is een mechanische pomp die de functie van het hart ondersteunt of overneemt omdat de eigen hartfunctie erg slecht is. Om het technisch uit te leggen: Het steunhart werkt op elektriciteit.
De pomp wordt meestal in de buikholte geplaatst en wordt van buitenaf aangestuurd. De computer en de batterijen die hiervoor nodig zijn, draagt de patiënt op het lichaam of neemt ze in een tas mee.
Een wonder dat dit kan: een blijvende oplossing voor mensen met ernstig hartfalen. Na maanden ziekenhuis en revalidatie kwam hij vorige week weer thuis. En ‘t gaat goed.
Rozesteren. We spreken op dit feest van Pinksteren over inspiratie, bezieling, liefde onder elkaar, een goede sfeer, een goede geest binnen een familie, een buurt, een school, een kerk.
Ongelooflijk belangrijk: zij zijn de accu wanneer ons leven draait, zij zijn de bron van adem en geestkracht die ons bergen doen beklimmen, die ons wijze verstandig doen nemen, die ons op de been houden als we bijna door onze hoeven zakken van moeheid, van wanhoop of uitzichtloosheid.
Op Pinksteren spreken we in onze kerken over ‘de Heilige Geest’ en geboden we ‘kom heilige Geest’. We hopen van die Geest frisse lucht te krijgen, kracht om vol te houden, vernieuwing, adem, we hopen en vertrouwen erop dat de geest ons accu van liefde steeds oplaadt.
De medische techniek kan tegenwoordig al wonderen doen – absoluut… maar veel, heel veel komt toch uit de accu van ons geloof – God zelf, die door zijn geest ons vleugels geeft, lange adem, nieuwe energie en het vertrouwen dat we het kunnen, dat we de top halen, dat we verder kunnen en volhouden.
Het zou al mooi zijn als u hier van morgen net genoeg adem opdoet om de accu van ons geloof zo op te laden dat we de toekomst met vertrouwen tegemoet zien. Dat is goed voor ons hart, voor onze longen, voor de Kerk en voor de wereld.
Ik wens je van harte ZALIG PINKSTEREN toe.
Pastoor Nellie Hamersma